بلاگ شخصی

نقد پژمان_پاکدامن در مورد اظهارات حمید گودرزی در برنامه دورهمی.


در دورانی زندگی می کنیم که عصر برندهای شخصی است و برای موفقیت ،افراد نیازمند تقویت برند شخصی شان هستند و این امر در جامعه هنری هم صدق می کند. در این برهه و جغرافیای داخلی کشورمان همچنان هنرمندانی زیادی هستند که با برندسازی شخصی نا آشنا هستند و برای مدیریت برند شخصی شان دچار سردرگمی های زیادی هستند، برخی هم اسیر مدیران برنامه سودجو خود هستند، مدیرانی که فقط به مانند کاسب ها به فکر حاشیه سود بیشتر خودشان هستند.
داشتن برند شخصی همراه با برنامه و استراتژی به هنرمند کمک می کند بصورت مداوم ارزش برند شخصی خود را افزایش دهد.
وقتی صحبت از برند شخصی است در واقع دنبال پاسخ به این سوال ها هستیم که با چه رفتار ها و تصمیم ها و اقدام هایی من میتوانم هویت مطلوب خود را در نظر دیگران بسازم؟
یک هنرمند باید تلاش کند با برندسازی، فعالیتهای ش بیش از پیش مورد استقبال مردم واقع شود، با سبک فعالیتهایش آشنا بشوند و سعی کند مخاطب‌های هدفش خوشنود باشند. یک زمانی هم ممکنه است شوآف (show off) یک هنرمند باعث بشود که یک پله به عقب برگردد.
شوآف با پرسونال برندینگ کاملا فرق دارد. در شوآف کردن شخص از چیزی که ندارد مایه می گذارد. اما در برندینگ، شخص قابلیت‌هایی که دارد را معرفی می کند و زاویه دید تخصصی‌ش را با دیگران به اشتراک می‌گذارد.
یکی از کلیدی ترین و موثر ترین راه های بهبود و افزایش ارزش یک برند شخصی، تولید محتوای ارزشمند و مناسب است.همچنین نقش شبکه های اجتماعی در زندگی امروز ی هنرمندان بسیار مهم بوده و یک محتوای بد می تواند تعادل و توازن برند شخصی بر هم بزند.

اظهارات اخیر آقای حمید خان گودرزی و تشویق تماشاچی حاضر در صحنه برنامه دورهمی هم ناشی از بد سلیقگی ما است.

کاری که نوید محمدزاده در فیلم ابدو یک روز با زیرپوش چرک و باد کردن رگ گردن ارائه داد، قطعا بهتر از آن را پنجاه سال قبل بهروز وثوقی انجام داده است.از لحاظ پوشش هم اگرچه محمدزاده لباس های خاصی را برای پوشش خود انتخاب می کند ولی استایل خیابانی برای شرکت در جشنواره و فرش قرمز مناسب نبوده و جالب به نظر نمی رسد.
از سوی دیگر، آقای گودرزی نیز دست کمی ندارد! اگر خسرو شکیبایی نبود واقعا از چه کسی تقلید می کرد.حضور ایشان در بیلبوردهای تبلیغاتی آیسا مبل هم ناشی از عدم داشتن هویت برندشخصی حمید گودرزی می باشد.نکته بعدی هم نقد باید در زمان مناسب و جای مناسب صورت پذیرد که انتخاب برنامه دورهمی مناسب این نوع نقد نبود.
این روزها دنیای هنر در دستان کسانی است که اصلا هنرمند نیستند و در خوشبینانه ترین حالت،نامشان هنرمندنما است. مقصر اصلی هم خودمان هستیم که خیل عظیمی را به عنوان هنرمند می پذیریم و حاضر به تغییر سلیقه نیستیم. اصلا به چیزهای خوب عادت نداریم و سالهاست ندیدیم.
به تقلید عادت کرده ایم و به مقلد ها پر و بال میدهیم تا یک روز در جامعه ، همکار خود را (چه درست ، چه غلط) لگدمال کند. تقلید و تقلید و ...
ما مقصریم که اجازه می دهیم ،این افراد تکراری و مقلد، هنرمند جلوه کنند.
این عمل ما بود که هنرمندان، بزرگان و اسطورهای سینما را خانه نشین و طرد کرد...